Het vriest en het briest,
toch blijft de tijd kletteren.
Het is ijzig en koud,
toch moddert tijd door.
Tijd is zelfgenoegzaam van aard, hij bekroont zichzelf
met een lach
De kunst van aanwezigheid bezit hij als geen ander, toch
kent niemand haar naam? Kent tijd geen liefde of pijn?
De tijd houdt zichzelf jong, wie is er ooit oud geworden.
zonder tijd? Hebben de ontwikkelingen de tijd teniet gedaan?
Is de relatie die de mensheid heeft
met tijd niet pikzwart geworden? Heeft deze scheve verhouding
de tijd zélf ten grondslag?
Tijd als surrealistisch gereedschap
voor een ladder naar geluk
Als tijd maar genoeg gebruikt wordt,
Als tijd maar efficiënt gebruikt wordt,
groeit het geloof in deze ladder
Dat de ladder treden mist, wordt
pas zichtbaar bij het bereiken van deze treden.
Moedeloos word ik van
Tevergeefs in het niet grijpen brengt geen verzadiging
Tijd, ja!
Tijd
door Vincent Panhuysen
toch blijft de tijd kletteren.
Het is ijzig en koud,
toch moddert tijd door.
Tijd is zelfgenoegzaam van aard, hij bekroont zichzelf
met een lach
De kunst van aanwezigheid bezit hij als geen ander, toch
kent niemand haar naam? Kent tijd geen liefde of pijn?
De tijd houdt zichzelf jong, wie is er ooit oud geworden.
zonder tijd? Hebben de ontwikkelingen de tijd teniet gedaan?
Is de relatie die de mensheid heeft
met tijd niet pikzwart geworden? Heeft deze scheve verhouding
de tijd zélf ten grondslag?
Tijd als surrealistisch gereedschap
voor een ladder naar geluk
Als tijd maar genoeg gebruikt wordt,
Als tijd maar efficiënt gebruikt wordt,
groeit het geloof in deze ladder
Dat de ladder treden mist, wordt
pas zichtbaar bij het bereiken van deze treden.
Moedeloos word ik van
Tevergeefs in het niet grijpen brengt geen verzadiging
Tijd, ja!
Tijd
door Vincent Panhuysen